Różnica między kartami wejściowymi typu SINK (inaczej zwane NPN) i SOURCE (inaczej PNP) w sterownikach SLC 500 zwykle polega na rodzaju sygnału, który jest akceptowany przez kartę wejściową. Jest to istotne dla poprawnego podłączenia czujników i innych urządzeń binarnych do sterownika.
- Karta wejściowa typu SINK (NPN): Karta SINK akceptuje sygnały NPN (Negative-Positive-Negative). Oznacza to, że w stanie aktywnym sygnał ma napięcie niskie (0V) i podnosi się do napięcia wysokiego (np. 24V) w stanie nieaktywnym. W praktyce, urządzenia NPN są często nazywane „przyziemienia” (ang. „sinking”), ponieważ prąd jest „pochłaniany” lub „opuszczany” do potencjału uziemienia w stanie aktywnym.
- Karta wejściowa typu SOURCE (PNP): Karta SOURCE akceptuje sygnały PNP (Positive-Negative-Positive). Oznacza to, że w stanie aktywnym sygnał ma napięcie wysokie (np. 24V) i opada do napięcia niskiego (0V) w stanie nieaktywnym. Urządzenia PNP są często nazywane „źródłami” (ang. „sourcing”), ponieważ prąd jest dostarczany z źródła do karty wejściowej w stanie aktywnym.
Różnica między tymi dwiema konfiguracjami polega na tym, czy urządzenia zwracają sygnał przy użyciu niskiego napięcia (SINK) czy wysokiego napięcia (SOURCE) w stanie aktywnym.
Jeśli pracujesz w regionie, gdzie dominuje PNP (SOURCE), a sterownik używa NPN (SINK), możesz potrzebować dodatkowych przekaźników lub konwerterów sygnałów, aby dostosować sygnały czujników do wymagań sterownika. Warto również pamiętać, że w wielu przypadkach można znaleźć czujniki i urządzenia binarne z możliwością konfiguracji jako NPN lub PNP, co ułatwia integrację z różnymi rodzajami sterowników.
