Stycznik
Stycznik to elektromechaniczne urządzenie służące do łączenia i rozłączania obwodów elektrycznych, które pracuje na zasadzie elektromagnetycznej przyciągania lub odpychania. Stycznik składa się z dwóch części – elektromagnesu i przełącznika, który może być jedno- lub wielobiegunowy. W zależności od zastosowania, styczniki mogą mieć różne parametry techniczne, takie jak maksymalny prąd i napięcie, liczba styków i biegunów, stopień ochrony itp.
Styczniki są często używane w automatyce przemysłowej, w urządzeniach takich jak silniki elektryczne, maszyny, piece przemysłowe, klimatyzatory, windy, drukarki, kompresory i wiele innych. Mogą być też stosowane w instalacjach elektrycznych, gdzie służą do ochrony obwodów przed przeciążeniem lub zwarciem.
Stycznik składa się z rdzenia z elektromagnesem, który przyciąga lub odpycha ruchomą część stycznika, zwanej zetką. Zetka łączy lub rozłącza styki stycznika, które z kolei otwierają lub zamykają obwód, w zależności od położenia zetki. Działanie stycznika opiera się na przepływie prądu przez cewkę elektromagnesu, który wytwarza pole magnetyczne, przyciągające zetkę. Po wyłączeniu prądu, pole magnetyczne zanika, a zetka wraca do swojego pierwotnego położenia pod wpływem sprężyny.
Styczniki są zwykle oznaczane według swojego maksymalnego prądu i napięcia, np. stycznik 3-fazowy 16A/400V. Oznacza to, że stycznik może przenosić maksymalnie 16 amperów prądu i 400 woltów napięcia.
W zależności od zastosowania, styczniki mogą mieć różne funkcje dodatkowe, takie jak zabezpieczenie przed przeciążeniem, opóźnione lub czasowe wyłączenie, moduł komunikacyjny itp. Istnieją też styczniki o różnym stopniu ochrony przed pyłem i wodą, które są dostosowane do pracy w trudnych warunkach środowiskowych.
Podsumowując, stycznik to elektromechaniczne urządzenie służące do łączenia i rozłączania obwodów elektrycznych. Jest on niezwykle ważnym elementem w automatyce przemysłowej i instalacjach elektrycznych, a jego parametry techniczne są dobierane w zależności od potrzeb aplikacji.